Aurreko
urtean Begoñazpi Ikastolako DBH 4. mailako ikasleek, zirikina proiektuan parte
hartu izan genuan, ikastolako beste ikasgeletan klaseak hemonoz. Aurten,
aldiz, ikastolatik kanpo zenbait
zerbitzu boluntario eta gogo handiekin egitera ausartu gara BATX 1.go mailako
ikasleok. Askotariko aukerak izan doguz, monitoretza, gaztetzo eskola, bidezko
merkataritza eta karitas besteen artean. Nik aldiz, Gurena erresidentzian
laguntza eskeintzea aukeratu egin dot.
Nire lehenengo eguna, eta
oraindik bakarra, abenduaren 26an izan zan. Egun hau lehenengoa ere izan zan
bertako lankide eta residenteentzako. Oraindik ez baitzan ikatolako ikaslerik
joan. Beraz, pixka baten gengozan galduta, bai gu, bai bertako lankideek.
Esperentzia barri azan denontzako.
Lehenik
eta behin Gurena erresidentziaren antolamendua azaldu euskuen. Lau solairutan
bananduta dago eraikina (nahiz eta solairu gehiago izan, ondino beterik gabe
baitaude, erresidentzia oin dala gutxi zabaldu baitzan). Lehenengo solairuan, kafetegi
bat egoan non berizketa bat egoan erresidenteek errezidentziatik alde egin ez
daiten. Kapera bat ere badago, non domekaro joaten dira otoitz egitera.
Errefortzu gela bat dago non bertan haien zailtasunak edo gorputz mufimenduak
tratatzen dabez. Botika eta medikua dagoen gela bat ere badago. Bigarren
solairuan, gela haundi bat egongo da, jantokiarekin lotuta. Beste aldean
erresideenteen gelak egongo dira. Bigarren solairu honetan, erresidente
independienteenak egongo dira. Hirugarren solairuan, aldiz, dependienteak
dirazan erresidenteak egongo dira eta bigarrenaren solairuaren atal berberak
izango dauz (logelak, gela haundia tea jantokia). Azkenik, laugarren solairuan
eginkizunak egongo diran gela bat dago. Lau solairu honek kolore ezberdinez
margotuta dagoz, erresidenteek euren burua non dagoan kokatu daiten.
Geroago,
beste erresidentzia bateko erresidenteek Gurenara abestera etorriko zirala esan
euskuen eta erresidenteak laugarren solairura igotzeko eskatu euskuen. Esan
beharra dago, pazientziaz askoz jokatu behar izan genuala, batzuk haien
telesaia ikusten bukatu nahi ebelako, beste batzuk gutaz fidatzen ez ziralako
eta beste batzuk besterik gogorik ez ebala esaten ebelako. Hala ere azkenik
konbentzitzen joan ginan banan banan, laugarren solairura igoz. Danak egon
ginan kantan eta txaloka. Batzuk ere eskuak mugituz dantzan bezala aritu ziran.
Baina bitartean beste erresidentziatik etozenoi lunch bat prestatu geuntsen, gela
batean janaria eta edariak jarriz eskeinduz.
Azkenik, bakoitza bere
solairura bueltatu geuen, eta hain burugogor izan zirenei gustatu jaken galdetu
egin neutsen eta gustoko ebela, irribarre bat aurpegian izanik esaten ebenean
harro eta pozik sentiarazi ninduan.
Hurrengoan, eguen honetan
izango da, seiretatik zazpi eta erditara. Gogoz nabil zer irakatziko deustien
hain pertsona jakitun eta munduaz asko dakiten honetaz.
Tania Otero
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina